کتک کاری در کودکان یک رفتار رایج است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. درک این علل و انتخاب روش های مناسب برای برخورد با این رفتار، نقشی کلیدی در تربیت صحیح و سلامت روان کودک ایفا می کند.

پس از بزرگ شدن، اعمال فیزیکی و پرخاشگری زمانی استفاده می شود که ناامیدی، ناراحتی یا نارضایتی وجود داشته باشد: «کتک کاری در کودکان همچنین با احساسات ، به ویژه با دفاع از قلمرو خود ارتباط دارد. به عنوان مثال، برای کودکی مهم است که در کنار معلم بنشیند زیرا به این ترتیب احساس امنیت یا دوست داشتن بیشتری می کند، هرکسی که همان مکان را می خواهد تهدیدی برای قلمرو او محسوب می شود که به هل دادن یا گاز گرفتن تبدیل می شود.

فهرست مطالب
چرا کودکم بچه های دیگر را می زند؟
ترس هایی که موجب می شود کودک به دیگران ضربه بزند، معمولاً ریشه در بعضی از تجارب توسط والدین یا دیگران در اوایل زندگی اش دارد؛ اگرچه، در کل کودک ممکن است به ظاهر از خود ترسی نشان ندهد اما برای کنترل ترس اش، دست به نوعی رفتار پرخاشگرانه می زند و هر زمانی که احساس ترس شدیدی کند این رفتار نیز شعله ور می شود.

در واقع کودک به جای گریه کردن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند.

بچم دست بزن داره چیکار کنم؟
شما برای کمک به کودکتان، نباید به دنبال علت ترس او باشید؛ بلکه میزان افزایش احساس امنیت اش و نیز ارتباط با او ضروری و مهم است خواه شما والدین یا پرستار، دوست یا از آشنایان او باشید.

همانطور که شما با کودکتان ارتباط برقرار می کنید و به او حس امنیت می دهید، او نیز احساسات پرحرارتی که باعث تکانشگری می شود را با شما در میان خواهد گذاشت. به احساسات کودکتان توجه کنید و به او اجازه دهید تا ترس اصلی خود را تخلیه کند ( بدون زدن دیگران) به طوری که او بتواند احساس راحتی و آرامش کند و دیگران را همچون دوستانش ببیند؛ نه اینکه دیگران را تهدید کنید.

برای مطالعه بیشتر:

خشم و پرخاشگری در نوجوانان

برخورد با کتک کاری در کودکان
۱. رابطه صمیمی تری برقرار کنید.

فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و بهتر تنظیم کنید. تعیین زمان خاص ابزاری برای برقراری ارتباط است. سعی کنید آن، زمانی کوتاه در اوایل روز و به محض بیدار شدن از خواب صبحگاهی با او وقت بگذرانید، طوری که کودک روزش را با ۵ دقیقه یا ۱۰ دقیقه با هم بودن شروع کند.

به او بسیار گرم و صمیمی نگاه و توجه کنید، این کار باعث می شود که او احساس کند وجودش برایتان مهم است. این کار یعنی داشتن برنامه در خانواده که باعث می شود کارهای مهم را در اولویت قرار دهید. اگر می دانید که کودکتان فردی جدا از خانواده است سعی کنید در اولین فرصتی که او را می بینید با او بازی های کودکانه ای که در آن امکان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتیب دهید.

سه روش برای توقف کتک کاری در کودکان
۲. بازی کنید

ممکن است یک سری بازهای پرسرو صدا یا بازی های قایم باشک را به کار ببرید این ها بازی هایی هستند که کودکان را به بازی جمعی وامی دارند، خودتان نیز به جمع آنها بپیوندید، پر انرژی و با احساس بازی کنید. با یکدیگر بازی خندیدن را انجام دهید و نقشی را متناسب با سن کودک به خود بگیرید. با بازی قایم باشک در جایی پنهان شوید و کودکان را وادار کنید تا سریع شما را پیدا کنند یا به صورت غیرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنند.

خندیدن و حس امنیت و قدرت در بازیِ برد و باخت به کودکان کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انرژی شان تخلیه شود. این بازی به کودکتان می فهماند که آنها در کنار شما احساس امنیت، ارزشمندی و نیز اعتماد به نفس دارند.

منبع:سایت کودک و نوجوان-۷ روش برای توقف کتک کاری در کودکان

کتک زدن کودک یکی از رایج‌ترین روش‌های تربیتی در سراسر جهان است. بسیاری از والدین معتقدند که کتک زدن کودک برای تربیت او ضروری است و به او یاد می‌دهد که چه کاری درست و چه کاری غلط است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می‌تواند آسیب‌های جسمی و روحی جدی‌ای برای او ایجاد کند. آسیب های کتک زدن کودک شامل موارد زیر می شود:

آسیب‌های جسمی :کتک زدن کودک می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی مختلفی از جمله کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود. همچنین، کتک زدن کودک می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جسمی مزمن در بزرگسالی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و افسردگی شود.
آسیب‌های روحی: کتک زدن کودک می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند. همچنین، کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.
کتک زدن کودک
روش‌های تربیتی جایگزین کتک زدن کودک، مانند آموزش مثبت رفتار، می‌توانند به‌طور موثری کودکان را تربیت کنند و از آسیب‌های جسمی و روحی آن‌ها جلوگیری کنند. آموزش مثبت رفتار بر تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی تمرکز دارد. روش‌های مختلفی برای آموزش مثبت رفتار وجود دارد، مانند:

تحسین رفتارهای مثبت: هنگامی که کودک رفتاری مثبت انجام می‌دهد، او را تحسین کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بداند که رفتارهای مثبت او مورد تأیید شما قرار دارد.
محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی: برای رفتارهای منفی کودک محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی تعیین کنید. این کار به کودک کمک می‌کند تا یاد بگیرد که رفتارهای منفی پیامدهای منفی دارند.
آموزش مهارت‌های حل مسئله: به کودک کمک کنید تا مهارت‌های حل مسئله را بیاموزد. این ار به او کمک می‌کند تا به‌طور مستقل مشکلات خود را حل کند و از رفتارهای منفی برای رسیدن به خواسته‌های خود استفاده نکند.

کتک زدن کودک دکتر هلاکویی
دکتر فرهنگ هلاکویی، روانشناس و مشاور خانواده، کتک زدن کودک را به شدت رد می کند. وی معتقد است که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می تواند آسیب های جسمی و روحی جدی ای برای او ایجاد کند.

دکتر هلاکویی در کتاب خود با عنوان “تربیت فرزند بدون خشونت” می نویسد: “کتک زدن کودک مانند استفاده از زور برای حل مسائل است. این کار نه تنها به کودک نمی آموزد که چگونه رفتار خود را تغییر دهد، بلکه او را به این باور می رساند که خشونت یک راه حل قابل قبول است.”

وی همچنین می نویسد که کتک زدن کودک می تواند منجر به پیامدهای زیر شود:

آسیب های جسمی: کتک زدن کودک می تواند منجر به کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود.
آسیب های روحی: کتک زدن کودک می تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند.
مشکلات رفتاری: کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.

کتک زدن کودک

کتک زدن کودک اوتیسم
کتک زدن کودک اوتیسم هرگز راه حل مناسبی نیست. اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر نحوه ارتباط و تعامل فرد با دیگران تأثیر می گذارد. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است رفتارهای چالش برانگیزی داشته باشند، مانند پرخاشگری، خودآزاری یا رفتارهای تکراری. با این حال، این رفتارها اغلب ناشی از عدم توانایی کودک در برقراری ارتباط یا بیان احساسات خود به روشی سالم است. کتک زدن کودک اوتیسم فقط باعث تشدید این رفتارها می شود و می تواند آسیب های جسمی و روحی جدی به او وارد کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-کتک زدن کودک ✔️ بررسی آسیب ها و درمان

بچمو کتک می زنم:تنبیه بدنی دارای عواقبی می باشد که شامل موارد زیر می شود:

عوارض کتک زدن بچه
تنبیه جسمانی به طور صریح آثار آگاه کننده خود را از دست خواهد داد.
شخصی که مجازات گر می باشد که شامل پدر و مادر می شود .
و مجبور می شوند که هر بار شدت تنبیه خود افزایش دهند .
که کودک از مجازات شدن دچار ترس و استرس شود.
و دیگر عمل بد خود را به تکرار کردند نپردازد .
یعنی هدفی که شخص تنبیه کننده دنبال آن می باشد.
بچمو کتک می زنم1
شرایط تنبیه و مجازات
با بیشتر شدن مجازات در بیشتر موارد مجازات اختیار خود را از دست خواهد داد .
و صدمه های شدیدتری را حمله ور شدن خشم وارد خواهد کرد.
و در آخر در بیشتر موارد آنقدر آسیب می بینند.
که دیگر قادر به جبران کردن آن نمی باشند.
و یا امکان دارد که به مرگ او منجر شود.
مطالب و مقالات سایت “مشاوره ازدواج” توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان تهیه و پشتیبانی شده است.

عوارض کتک زدن بچه
کودک کتک خورده از هنگام طفولیت خود یاد می گیرد .

که راهکار مشکلات ابراز خشم به اطرافیان می باشد.

من بچه می باشم .
من کسی نمی باشم.
من دارای لیاقت نمی باشم.
کاهش پیدا کردن اعتماد به نفس:
این ها مفاهیمی می‌باشند که با رشد کردن عملکرد تفکر در ذهن کودک به وجود آمده است.

و خود را کمتر از اطرافیان می دانند به دلیل اینکه به طور دائم در حال کتک خوردن می‌باشند .

و این جملات را از پدر و مادر خود شنیده اند.

منبع:مشاوره ازدواج-بچمو کتک می زنم

ممکن است عجیب به نظر برسد که کودکانی که به دیگران صدمه می‌زنند در واقع کودکانی ترسو هستند!

ترس‌هایی که منجر به ایجاد مشکل در کودک آسیب رسان می شود، معمولا ریشه در تجارب ترس اولیه در زندگی اش دارد، با وجود اینکه کودک به هیچ وجه ترسو به نظر نمی رسد!

کودک وحشت زده برای مدیریت ترسش، رفتارهای پرخاشگرانه ای را تولید می کند که این رفتارها هر زمانی که او احساس تنش کند، شعله ور می شوند. به جای گریه یا صحبت کردن، وقتی که از چیزی می‌ترسد، وحشت زده و هول می شود، و این امر ترسش را تشدید می کند طوری که نمی تواند درخواست کمک کند.

به منظور کمک به یک کودک ترسو، لازم نیست که حتما دلیل ترسو بودنش را بدانید. آنچه که لازم است انجام اقداماتی برای افزایش حس ایمنی اش و برقرار کردن ارتباط با شماست، چه پدر مادر او باشید چه یک مراقب و یا یک دوست محبوب او. همچنین شما باید اقداماتی برای جلوگیری از هرگونه اسیب رساندن تکانشی او به دیگران انجام دهید.

همانگونه که شما با او ارتباط برقرار می کنید و از او محافظت می کنید، کودک احساسات اتشینی که وی را به کتک زدن سوق می دهد با شما در میان می گذارد. گوش دادن به احساسات یک کودک در حالی که مانع از آسیب رسانی او به شخص دیگری می شوید، به او اجازه می دهد تا ترس های پنهانش را آزاد کند. بنابراین او آرام می شود و به دیگران به عنوان دوستانش نگاه می کند نه به عنوان یک تهدید. در زیر روش هایی برای مقابله با این رفتارهای ذکر شده اند:

اول، یک ارتباط قوی تر بسازید:

فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و کامل تر ایجاد کنید. صرف کردن زمان های خاص برای او ابزاری است که برای ایجاد ارتباط،ایده آل است. اگر او بچه خودتان است، تلاش کنید که یک زمان خاص کوتاهی را در همان اوایل روز به او اختصاص دهید، شاید به محض بیدار شدن، به طوری که کودک شما روز را با پیشنهاد شما درباره ی آنچه که او می خواهد برای ۵ یا ۱۰ دقیقه اول روز انجام دهد، آغاز کند. این کار را با صمیمیت انجام دهید، با مهربانی به او توجه کنید.

این کمک می کند که یک کودک بفهمد که برای شما مهم است، حتی با وجود خواهر و برادرهای دیگر، یک برنامه ی صبحگاهی و یا تماس های تلفنی در ابتدای روز که شما باید به آنها هم بپردازید.

اگر کودک فرد آشناییست که جزء خانواده شما نیست، تلاش کنید که در اولین فرصتی که او را دیدید برایش زمان ویژه ای در نظر بگیرید و به او اهمیت دهید.

برای مثال،در زمان بازی ،شما ممکن است تعدادی بازی پرسرو صدا یا بازی هایی مثل قایم باشک را برای ارتباط برقرار کردن بین بچه هایی که با هم بازی می کنند راه بیاندازید. خودتان را به جمع آنها اضافه کنید، روی زمین بنشینید و با آنها به شکلی محبت آمیز بازی کنید. اگر می‌توانید با برعهده گرفتن نقش فردی که قدرت کمتری دارد باعث خنده و شادی آنها شوید، شرایطی فراهم کنید که بچه ها با هم به منظور”دستگیرکردن”شما با بالش ها یا بادکنک ها، یا با بیرون پریدن از جایی که در بازی قایم باشک برای “ترساندن” شما قایم شده اند، با هم همکاری کنند.

وقتی آنها می خندند (بدون اینکه غلغلک شوند) و حس”برنده” شدن دارند، این نشان می دهد که شما امر اهمیت دادن به آن ها را به خوبی انجام داده اید. خندیدن و احساس ایمنی و قدرت بچه ها که نتیجه ی اهمیت دادن به آنهاست،کمک می‌کند که با هم پیوند داشته باشند و تنش هارا کاهش می دهد و این امر به آنها کمک می کند که در حضور شما احساس امنیت و ارزشمندی و اطمینان خاطر داشته باشند.

در یک گردهمایی خانوادگی، شما ممکن است یک بازی گرگم به هوا و یا “من می خواهم شما را بگیرم” که بچه ها می توانند در آن برنده شوند، راه بیاندازید. برای مثال، شما ممکن است دست هایتان را باز کنید و سعی کنید به آنها نشان دهید که یک خرس بزرگ هستید. اما تلوتلو بخورید و مغلوب شوید ونشان دهید که از آنها شکست خوردید. ان ها عاشق این هستند که بهتر از شما باشند.سپس آنها را نوازش کنید و مطمئنشان کنید که آنها از شما بهترند. درحین بازی با انها تماس چشمی برقرار کنید. توسط آنها گول بخورید اما دوباره بلند شوید و تلاش کنید. این نوع بازی منجر به ایجاد احساس قدرت خالص در این نوع کودکان می شود.

یک کودک ممکن است در طول زمان بازی فرصتی پیدا کند تا ناراحتیش را به شیوه ای عملی تر نشان دهد، او ممکن است با آرنج محکم به شما ضربه بزند، یا در کلوچه ای که به او تعارف می کنید نقصی پیدا کند، یا به چشم های شما خیره شود و شروع کند با مداد رنگی دیوار خانه تان را خط خطی کند. وقتی شما به ارامی به او نزدیک می شوید تا محدودیت هایی را برای او ایجاد کنید، دلیلی برای گریه کردن، اوقات تلخی پیدا می کند. این ابراز احساسات در واقع شروعی برای درمان احساساتیست که او به همراه دارد، و به احتمال زیاد همان احساساتی هستند که گاهی اوقات او را تحریک به صدمه زدن می کنند.

دوم، وقتی که او گریه و زاری میکند شنونده باشید:

به این معنی که نزدیکش بمانید و متقابلا طوفان عاطفی به راه نیندازید و به کودک اجازه دهید که بداند شما کنار او هستید. اگر شما از او حمایت کنید، او ترس ها و ناراحتی هایش را بیرون می ریزد. اغلب یک کودک به سرعت ،گفتن:”کلوچه من شکسته شده،من یک کلوچه جدید می خواهم” را با”من مادرم را می خواهم” عوض می کند. به مرور شکایت او تبدیل به وحشت می شود. شنونده باشید. شما لازم نیست که تلاش کنید چیزی را رفع و رجوع کنید. شما فقط فرد مناسبی برای گوش کردن به او هستید. اجازه دهید در مورد ضریه خوردن دست یا آرنجش، در مورد نیاز داشتن به یک کلوچه کامل، یا در مورد هر نیاز فوری دیگری در ان لحظه احساس وحشت کند. بعدا وقت برای باندپیچی کردن دستش یا تهیه کلوچه کامل برای او وجود دارد. در حال حاضر، اجازه دهید او به شما نشان دهد که چقدر و چطور ناراحت است.

منبع:کانون مشاوران ایران-توقف کتک زدن بچه های دیگر

در ۲ تا ۳ سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که مورد قبول خانواده نیست بنابراین باید بعد از یافتن علت راه‌های مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.

????شاید عصبانی است

عصبانیت شایع‌ترین مشکل بچه‌هاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناکامی کودک به دلیل ناتوانی او در کنترل جهان اطراف است. از آنجا که کودک نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله کافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید کرده و از عصبانیت منفجر می‌کند. در نهایت او با تنها وسیله‌ای که در اختیار دارد به دیگران حمله می‌کند یعنی با کتک زدن.

????جلب توجه می‌کند

کودک نیاز به توجه دارد به‌طور معمول او ترجیح می‌دهد از راه‌های مثبت یعنی با انجام کارهای خوب این توجه را به‌دست آورد اما اگر تشویق کارهای خوب به اندازه کافی نباشد و کودک مورد بی‌توجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بی‌توجهی است. کودکی که اغلب مورد غفلت واقع می‌شود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مرکز توجه دیگران قرار می‌گیرد.

????ارتباط کلامی را یاد دهید

کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفی‌اش استفاده کند. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی کـودک بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک زدن به تدریج متوقف می‌شود.

????احساساتش را تصدیق کنید

کودک می‌زند چون نمی‌تواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی به احساسات کودک آگاه باشید و آن ‌را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینکه به تـو اجـازه نداده‌ام این‌کار را بکنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان می‌دهید که احساس او را درک کرده‌اید و به او حـق می‌دهید که احسـاس عصبانیت کند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او می‌آموزیم، این است که با روشی غیر از کتک زدن عصبانیت خود را ابراز کند.

????الگوی خوبی باشید

کودکان اگر ببینند والدین آنها تنبیه بدنی را به‌کار می‌برند، بیشتر تمایل به کتک زدن بچه های دیگر پیدا می‌کنند. اگر راجع به رفتار خشن کودک نگران هستید، نباید به او اجازه دهید شما را در حال کتک زدن حتی به‌عنوان تنبیه ببیند.

????هیجاناتش را برونی‌سازی می‌کند

۳ عامل وجود دارد که در بیماری‌ها باید به آن توجه شود؛ یکی رفتار انفعالی جدی است که در آن کودک کاری به کسی ندارد و برای خودش بازی می‌کند، دوم رفتار پرخاشگرانه و دیگری رفتار وسواس‌گونه است. اگر این ۳ نوع رفتار در کودکان مشاهده شود باید حتما با مشاور مشورت شود تا بررسی انجام و اطمینان حاصل شود که مسئله خاصی وجود ندارد. والدین باید توجه داشته باشند که هرکدام از این رفتارها باید در مدت طولانی با کودک همراه باشد تا نیاز به بررسی داشته باشد اما به طور کلی علل و درمان متفاوتی برای این نوع رفتار وجود دارد.

????برونی‌سازی می‌کند

پسربچه‌ها یک مکانیسم دفاعی دارند که به آن برونی‌سازی کردن می‌گویند. به این معنا که اگر یک مشکل روان‌شناختی داشته باشند معمولا با درگیر شدن با محیط سعی می‌کنند آن مشکل را برطرف کنند یا هیجان منفی را کم کنند. در دخترها بیشتر به این صورت است که آنها را درونی‌سازی می‌کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-چرا فرزندم کتک میزند؟